روحانیت بدونِ اسلام

حجت‌الاسلام والمسلمین هادی غفاری: «قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و زمانی که دکتر شریعتی وارد میدان شدند برخی از روحانیون سنتی معتقد بودند که باید مانع دکتر شریعتی شد، چرا‌که وی به دنبال اسلام منهای روحانیت است.

این در حالی است که امروز بنده از این مسأله خوف دارم که برخی، روحانیتِ بدونِ اسلام را مطرح کنند. به نظر من برای برخی از افراد روحانیت به دُکّان تبدیل شده و این افراد با تملُّق و چاپلوسی تلاش می‌کنند به اهداف شخصی و نه جمعی برسند.

بنده هنگامی که سخنرانی برخی از روحانیون را گوش می‌کنم متوجه می‌شوم که ماهیت اغلب سخنان این افراد تملق و چاپلوسی از دیگران است و دغدغه‌های مردم برای ایشان در اولویت بعدی قرار دارد.

این در حالی است که روحانیت شیعه همواره در طول تاریخ با حریت و آزادگی زندگی کرده و موضع‌گیری کرده و همواره مأمنی برای درددل‌های مردم و نقطه امیدی برای رهایی مردم از مشکلات بوده است. در گذشته هنگامی که خوانین و ملاکان مردم را اذیت می‌کردند مردم به روحانیون پناه می‌بردند و از روحانیون استمداد می‌طلبیدند.» (منبع)

پاسخ دامنه

به نام خدا. آقای هادی غفاری نکتۀ بسیارمهمی را هشدار داده اند که به نظر نمی رسد گوش شنوایی برای این آسیب های مخرّب و مُهلک وجود داشته باشد. من نیز به سخن مهم ایشان بیفزایم که روحانیون مخالفِ شریعتی هرچه در توان داشتند از پیش از انقلاب تا امروز به کار بردند تا مرحوم دکتر علی شریعتی را تخریب و از چشم و دل و اندیشه و گرایش نسل جدید و انقلابی بیندازند.

اما شریعتی _که روحانیون وارسته و نجف رفته را از روحانیون وابسته و به دنیا دلبسته بخوبی تمیز می داد و به آسیب های آن آگاه بود_ آنچنان در قلب ها و تفکرات حضور دارد، که احدی نمی تواند این معلم انقلاب را از متن جامعه و انقلاب مَحو کند.

شریعتی زنده است؛ چون اندیشه هایش زنده است و زندگی بخش. هیچ کس توان ندارد شریعتی را از ملت بگیرد. روحش شاد که در 44 سالگی درگذشت ولی نابغه ای مانا مانده است.