هنر شفّاف اندیشیدن

هنر شفّاف اندیشیدن. عکس از دامنه

چهارنکته از کتاب را به اشتراک می گذارم:

ص 69 : آیا دوست داری بر رفتار انسان ها و سازمان ها اثر بگذاری؟ تا دلت بخواهد می توانی دربارۀ ارزش ها و آینده نگری ها سخنرانی کنی یا استدلال بیاوری. اما تقریباً در تمام موارد، پاداش ها کارآمدترند، خواه پاداش ها مالی باشد یا هر چیز قابل استفادۀ دیگری. از نمرۀ خوب تا جایزۀ نوبل.

ص 324 : زندگی خوب همان طور که ارسطو هم می گوید بیش از افکار روشن و اعمال زیرکانه است.

ص 270 : اِهمال کردن، [دامنه: سهل انگاری، سَرسَری کاری انجام دادن، سُستی و تنبلی، کاهلی و کوتاهی: فرهنگ دهخدا و معین] کار ابلهانه ای است. چرا که هیچ پروژه ای قرار نیست به خودی خود کامل شود. ما می دانیم انجام یک کار، سودمند است، پس چرا دایماً آن را به روز دیگری موکول می کنیم؟

ص 127 : با دقتِ بیشتر به اتفاق های مرتبط نگاه کن، بعضی وقت ها آن چه علت معرفی می شود، معلول از کار درمی آید و بر عکس. گاهی هم اصلاً ارتباطی وجود ندارد. درست مثل داستان لک لک ها و بچه ها.